Ishte 4 tetori i vitit 2013. Edi Rama sapo kishte marrë pushtetin. Por në orën orën 9:30 të mëngjesit, dikush tjetër mbërriti për të drejtuar mbledhjen e parë të qeverisë. I ulur në postin e kryeministrit ishte Tony Blair, laburisti britanik që zyrtarizoi në këtë mënyrë nisjen e lobingut për qeverinë e Ramës.
“Po ju jap këshillat e para për të ndërtuar një qeverisje sa më të suksesshme,” tha Blair, duke pasur në krah ata që do bëheshin kryeministri dhe ministrat më të korruptuar në historinë e vendit. Dy ish-ministra të Ramës janë në burg, për tre të tjerë prangat janë afër.
Teksa buzëqeshte në krah të Ramës, Saimir Tahirit dhe Ilir Beqjas, ai u tha të përcaktonin prioritetet e tyre. Dhe ata e dëgjuan: krimi dhe korrupsioni ishin prioriteti i parë.
Por historia e Blair me qeverisjen më të korruptuar në historinë e vendit dhe një nga dy më të korruptuarat në botë, do të vazhdonte. Madje edhe në kulmin e pandemisë, kur në vend kushin shpërthyer kontratat dhe tenderat sekretë, ai do mbërrinte për të bërë takime privatisht në zyrën e Ministrisë së Shëndetësisë. Miliona euro ishin në lojë.
***
Kur Sali Berisha deklaroi sot se pas vendimit të Britanisë së Madhe për të mos lejuar hyrjen e tij në këtë vend fshihet sërish George Soros, britanikëve do iu jenë zgjuar kujtime të hidhura.
Për ta, Soros është një nga figurat më të zeza në historinë e tyre moderne, që identifikohet me atë që njihet si ‘E mërkura e zezë’.
Ishte viti 1992 dhe Europa po përjetonte kohëra të vështira financiare për shkak të shembjes së bllokut komunist. Por pikërisht në këtë situatë, Soros- në krye të një grupi spekulantësh financiarë, kërcënoi Bankën e Anglisë. Pasi ajo nuk iu përkul presionit të mashtruesve, një ditë të mërkurë në shtatorin e vitit 1992, nisi sulmi masiv ndaj monedhës britanike. Rezultati ishte katastrofik. Humbjet për britanikët ishin kolosale. Vetë Sorosi arriti të përfitonte nga ky sulm më shumë se 1 miliard sterlina. Vendi u zhyt në recesion.
Soros doli nga kjo situatë me statusin e çimentuar të një super-mashtruesi. Por ai do ishte ndër të rrallët spekulantë që do të përfshihej edhe në politikën e vendeve të ndryshme.
Sipas ekspertëve të ndryshëm, pasoja më e fortë politike e ‘Të mërkurës së zezë’ ishte fitorja e laburistëve në zgjedhje. Lindi kështu politikani Tony Blair, që do qeveriste Britaninë në mënyrë të tillë, sa do e bënte të figurë të urryer për ta për dekada në vazhdim, deri në ditët e sotme.
Për gazetat e huaja lindi ‘mafia Blair’. Ai pastroi figurën e Sorosit jo vetëm në Britaninë e Madhe. Lidhja e tyre vazhdoi të prodhojë pasoja katastrofike për vende të ngjashme në Shqipërinë.
Skema ishte kudo e ngjashme. Soros paguante Blair përmes organizatave të shoqërisë civile që kontrollonte, ndërsa ish-kryeministri britanik lobonte për figurat më të korruptuara në planet. Kurse Soros bënte biznes në emër të këtyre qeverive. Gjithçka maskohej me sloganet për një luftë kundër krimit dhe korrupsionit dhe në emër të demokratizimit.
Një nga shembujt më flagrant që tronditi botën ishte Guinea, një nga shtetet më të varfra në Afrikë. Organizatat e Soros i dhanë një shumë të majme Tony Blair që të bënte PR për presidentin Alpha Conde. Falë lobimeve të Blair në SHBA, Conde mori një kredi që do i garantonte mandatin e dytë. Teksa vendi zhytej në krim dhe korrupsion në përmasa të frikshme, Blair e udhëzonte se si të shiste imazhin e tij në Perëndim. Gjithçka bëhej duke sulmuar dhe dobësuar opozitën.
Më tronditës ishte fakti se mediat zbuluan se Soros luante rolin e ndërmjetësit për bizneset që donin të investonin në Guinea. Bëhej fjalë për kontrata prej miliarda dollarësh. Kur një kompani braziliane u fut në tregun e diamanteve me ndihmën e Soros, shpërtheu skandali i parë. Por kriza do bëhej kur Conde ndryshoi Kushtetutën për të marrë mandatin e tretë. Ndryshe nga Edi Rama, që nuk kishte nevojë ta bënte diçka të tillë. Por pasojat ishin demonstrata masive, që sollën rrëzimin e tij. Sot ai akuzohet për krime nga më të rëndat, që nga korrupsion e deri vjedhje dhe përdhunim.
Në Shqipëri, dora e Blair është edhe më e rëndë. Gazetari Klodian Tomorri shkruante se firma ligjore e gruas së tij ka marrë nga qeveria e Ramës mbi 8 milionë euro para tre vitesh. Ndërkohë miliona të tjera pritet të merren pasi ajo po përfaqëson Shqipërinë në çështjen e ndarjes së detit me Greqinë.
Guinea ishte një shembull i rëndë se sa i rrezikshëm është lobingu Soros-Blair. Kurse Shqipëria po shërben akoma më keq si një ‘guinea pig’ (kavie) për të treguar se deri ku mund të shkojë një shoqëri me një qeveri jashtëzakonisht të korruptuar dhe kriminalizuar, të cilës i masakrohet rregullisht opozita e saj. Se cilat janë pasojat e lobingut të Sorosit, nuk është nevoja të kthehemi disa muaj mbrapsht në krizën e Guinesë. Shikoni atë që po ndodh në Sri Lanka këto ditë.
